Σελίδες

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟ


Κύριε Πρωθυπουργέ, μπροστά στο αποστειρωμένο γυαλί των ΜΜΕ και χωρίς μάσκα προστασίας για τον οικονομικό ιό που πλήττει εδώ και χρόνια την Ελλάδα, προχωρήσατε στα αναμενόμενα μέτρα απαγόρευσης εξόδου των πολιτών από τις οικίες τους, με πρόσχημα την προστασία της υγείας του πολίτη, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. 
Πραγματικά ανησυχείτε, όπως θα έπρεπε να ανησυχεί κάθε ευνομούμενη χώρα.
Εξαιρετικός ο κ. Τσιόδρας, που η προσωπική στάση δίνει πραγματικά κουράγιο και ελπίδα σε όλους τους πολίτες, χωρίς κομματικές παρωπίδες. 
Δεν παραβλέπω την παρουσία του στο ναό των Σπάτων, για να ψάλλει μαζί με τον Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο, δίνοντας ένα στίγμα πίστης, ανεξάρτητα από την θρησκευτική πίστη κάθε πολίτη. 
Δεν θα περάσω στην  ανάλυση του  γιατί φοβάστε τόσο πολύ την πανδημία, θα περάσω σε κάποια ερωτήματα :

Κύριε Πρωθυπουργέ, η χώρα από το 2010 μπήκε στη σκληρότερη δίνη οικονομικών μέτρων που καταρράκωσε την εθνική οικονομία, με αποτέλεσμα η εθνική ανεξαρτησία του κράτους, όποια τέλος πάντων υπήρχε και υπήρχε, να περάσει στα χέρια των δανειστών.
Αναφερθήκατε στο Σύνταγμα και στο δικαίωμα του πολίτη στην υγεία και ομολογώ ότι ορθώς το πράξατε, δίνοντας στίγμα ότι το Σύνταγμα προστατεύει και μεριμνά για την κοινωνική υγεία.
Βλέπετε, είμαστε μία χώρα με εξέχοντες Συνταγματολόγους, αλλά με ψηφοφόρους της Δεξιάς και της Αριστεράς, που δεν γνωρίζουν το Σύνταγμα. 
Βλέπετε, χρόνια τώρα στην Ελλάδα, στην μετά-Καποδίστρια εποχή, το Σύνταγμα είναι απλά μία Πλατεία για να διαβαίνουν οι πολίτες και να ταΐζουν τα περιστέρια, χωρίς ποτέ να χρησιμοποιούν τον αλτήρα της 3ης Σεπτέμβρη. 
Βλέπετε, ο αλτήρας στην Ελλάδα ήταν πάντα ισχυρότερος από τον αλτήρα της Δημοκρατίας.
Κύριε Πρωθυπουργέ, από τότε που μπήκαν οι θεσμοί οικονομικού ελέγχου στην Ελλάδα, ποιότητα ήταν το σύστημα υγείας;
Πόσοι νέοι γιατροί αναγκάστηκαν να φύγουν για να βρουν τη μοίρα τους αλλού; 
Ποσά πτωματοφάγα όρνεα τύπου "Νοβάρτις" έπεσαν πάνω στο ημιθανές πτώμα της εθνικής μας υγείας;
Ποιοί τα τάϊζαν, για να τους ανοίγει η όρεξη;
Πόσοι άνεργοι δεν είχαν πρόσβαση στο εθνικό σύστημα υγείας;
Πόσοι άνεργοι δεν είχαν πρόσβαση σε απλά φάρμακα;
Πόσοι άστεγοι δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων;
Εθνικοί εργολάβοι ενδιαφέρθηκαν ακόμα και για την ανακύκλωση των σκουπιδιών, αλλά όχι για τα σκουπίδια-πολίτες που δημιούργησαν τα μνημόνια.
Ούτε ένα δικαστήριο για την εξαθλίωση του εθνικού συστήματος υγείας, γιατί ελπίζατε ότι το εθνικό σύστημα υγείας μοιάζει με την ζωή του Άδωνι, που ενώ πεθαίνει, ξανανασταίνεται.
Μακάρι όμως να υπήρχε έστω και μιάς ώρας ανάσταση...
Γιατί αν υπήρχε, δεν θα σας έπιανε ο πανικός για την διαχείριση της πανδημίας, φυλακίζοντας τους πολίτες, χωρίς κάν να σας πάει στο μυαλό ότι υπάρχουν πολίτες που στα σπίτια τους δεν έχουν ούτε ένα πακέτο μακαρόνια.
Πού είναι οι δομές ελέγχου σίτισης των εγκλωβισμένων πολιτών;
Υπάρχει κάποιο τηλέφωνο να πάρει κανείς και να πει "δεν έχω να φάω" και να του στείλει το κράτος φαγητό;
Υπάρχει κάποιο τηλέφωνο να πάρει κανείς και να πει "δεν έχω ρεύμα", "δεν έχω νερό" και λόγω κρισιμότητας της κατάστασης να γίνει επανασύνδεση;
Υπάρχουν όμως τηλέφωνα για να καταδώσουμε τα ντουμάνια της γειτονιάς μας.
Υπάρχει κάποιο τηλέφωνο να πάρει κάποιος και να πει "δεν έχω πού να μείνω" και να του βρούνε κρεβάτι; 
Αντιθέτως, μπορεί κάποιος να πάρει τηλέφωνο και να καταδώσει έναν φοροφυγά, τη στιγμή που η λίστα Λαγκάρντ πήγε στα άχρηστα, με τόσες άλλες λίστες μαζί;
Έχουμε ταχύτατη ενημέρωση για το πόσους συμπολίτες μας έχει χτυπήσει ο ιός και πόσα θύματα έχουμε, μέχρι στιγμής.
Αλλά εγώ σαν πολίτης δέκα χρόνια κι ακόμα περιμένω να μάθω πόσοι ήταν οι αυτόχθονες στην Ελλάδα εξ αιτίας των μνημονίων και πόσοι ασθενούν από βαριά συμπτώματα κατάθλιψης, με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Δεν έχω άλλο τίποτα να πω, ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί είναι η μόνη ελπίδα σωτηρίας μπροστά στις οικονομικές δυνάμεις που έφεραν την οικονομική καταστροφή στη χώρα μας και φυσικά δεν περιμένω καμία απάντηση, γιατί οι δανειστές δεν θα σας επιτρέψουν να μιλήσετε.

Σωτήρης Μπότας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου